Tradycyjne alzackie ciastka bożonarodzeniowe, występujące w licznych odmianach.
Podstawą przepisu jest ciasto na bazie mąki, jajek, cukru, sody i proszku do pieczenia. Bredle występują jednak w wielu wariantach smakowych, zależnie od obranego składnika bazowego: masła i cukru waniliowego (Butterbredele), anyżu i białka jaj (Anisbredele), cynamonu, mielonych migdałów i skórki cytryny (Schwowebredle), rodzynek (Rosine Bredele, nazywane wymiennie: Palets des Dames).
Różnorodność alzackich bredli wynika nie tylko z odmiennych smaków, lecz także z mnogości kolorów oraz kształtów. Schwarz-Wissbredele są – zgodnie z nazwą – czarno-białe, a to wskutek połączenia masy kakaowej i waniliowej. Mogą przybrać postać „szachownicy”, „ślimaków”, „zygzaków” lub „koniczynek” – wedle gustu i fantazji alzackiej gospodyni. Równie malownicze są rowkowane Spritzbredele, formowane w kształt litery „S”, łuków lub „gąsienic”. Z kolei wspomniane powyżej Anisbredele, wypiekane w Alzacji od XVI w., są białe i okrągłe, z wyglądu przypominają nieco małe bezy. Kształt kuleczek mają natomiast orzechowe ciasteczka nusshiffele. Wśród dziwacznych kształtów alzackich bredli znajdziemy także – obok standardowych gwiazdek, choinek lub półksiężyców – prawdziwy rarytas. Hirschhörnle mają bowiem kształt zwierzęcego poroża, rzekomo nawiązujący do pogańskiego symbolu płodności: jelenia.
Fot. Pethrus, Wikimedia Commons, CC-BY-SA-3.0